Binip atımıza kuşansaydık kargımızı,
Olmazdı kimsenin varoluşsal sancısı.
Koşturuyoruz hepimiz birer dünya derdini,
Unutmuşuz bize verilen zamanın kıymetini.
Nişan alıp göklere fırlatıp çıkarsak oku yaydan,
Düşecek başka yeri yok toprağın şefkatli kollarından.
